Ustalenie prawomocnym wyrokiem przez Sąd, że emerytura i renta inwalidzka nie podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 15 c ust. 3 i art. 22a ust. 3 nie zwalnia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wydania decyzji w trybie art. 8a. Postępowanie administracyjne, po wydaniu przez sąd powszechny wyroku przywracającego w części świadczenia emerytalne i rentowe, nie jest bezprzedmiotowe. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2024 r., sygn. akt II SA/Wa 573/24).
Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku (sygn. akt III AUA 1344/23) zmienił zaskarżony Wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w punkcie 1 w ten sposób, że ustalił wysokość policyjnej emerytury oraz policyjnej renty inwalidzkiej skarżącej od dnia 1 października 2017 r. w ten sposób, że wysokość emerytury policyjnej oraz policyjnej renty inwalidzkiej nie podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy dezubekizacyjnej.
Prawomocnym wyrokiem z dnia 6 grudnia 2023 r; sąd powszechny przesądził zatem, że w stosunku do skarżącej nie mają zastosowania przepisy art. 15 c ust. 3 o raz art. 22a ust. 3 tj. ograniczające wysokość świadczenia emerytalnego i rentowego do wysokości miesięcznej kwoty tych świadczeń wypłacanych przez ZUS. W pozostałym zakresie Sąd uznał, że wobec skarżącej mają zastosowanie przepisy art. 15 c ust. 1 i 2 oraz art. 22a ust. 1 i 2.
Decyzją z dnia 3 stycznia 2024 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno Rentowego MSWIA ponownie przeliczył świadczenie emerytalne bez zastosowania art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3. Skarżącej nie doliczono do podstawy emerytury dodatku 15% z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą.
Decyzją z dnia 7 lutego 2024 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji umorzył postępowanie w sprawie z wniosku z art. 8a, uznając, że świadczenie emerytalne zostało skarżącej wyrokiem sądu przywrócone. Od powyższej decyzji skargę złożył pełnomocnik funkcjonariuszki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję wyrokiem z dnia 12 września 2024 r. (sygn. akt II SA/Wa 573/24) i zasądził koszty postępowania. Sąd uznał, że wbrew stanowisku Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sąd Apelacyjny w Gdańsku nie przyznał skarżącej prawa do emerytury i renty w wysokościach ustalonych przed dniem 1 października 2017 r. Zatem postępowanie w trybie art. 8a nie jest bezprzedmiotowe.
W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny w Gdańsku wskazał, że w wysłudze emerytalnej skarżącej należy pominąć służbę na rzecz państwa totalitarnego tj. od dnia 1 października 1988 r. do 26 czerwca 1990 r. Wyrok sądu o takiej właśnie treści stał się podstawą dla Dyrektora Zakładu Emerytalno Rentowego Mswia do wydania decyzji z dnia 3 stycznia 2024 r. o ponownym przeliczeniu świadczenia emerytalnego i rentowego. Z treści tej decyzji wynika, że Dyrektor ZER zastosował w stosunku do skarżącej przepis art. 15c ust. 1 i 2 oraz art. 22a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. Porównanie podstawy wymiaru świadczeń sprzed 1 października 2017 r. z podstawą wskazaną w decyzji z dnia 3 stycznia 2024 r. wyraźnie wskazuje, że organ dokonał zmniejszenia podstawy wymiaru emerytury na skutek zastosowania art. 15 c ust. 1 ustawy (okres od dnia 1 października 1988 r. do 26 czerwca 1990 r. policzono jako 0% podstawy wymiaru i nie doliczono 15% za inwalidztwo).
W konsekwencji powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że prowadzenie postępowania administracyjnego z wniosku o zastosowanie art. 8a nie stało się bezprzedmiotowe. Umarzając postępowanie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji naruszył art. 105 par. 1 k.p.a. w związku z art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r.
(Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2024 r., sygn. akt II SA/Wa 573/24)