Postanowieniem z dnia 9 maja 2019 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił skargę o naruszenie prawa strony do rozpoznania w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych o sygn. akt XIII 1U 466/18 z odwołania od decyzji Dyrektora ZER MSWiA w Warszawie w przedmiocie ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej.
Odwołanie od decyzji Dyrektora ZER MSWiA wpłynęło do Sądu Okręgowego w Warszawie dnia 28 sierpnia 2017 r. Zarządzeniem z dnia 6 września 2017 r. zobowiązano skarżącego do poinformowania czy wystąpił do Ministra właściwego ds. wewnętrznych w trybie art. 8a ustawy. Zarządzeniem z dnia 9 listopada 2017 r. zwrócono się do IPN o nadesłanie akt personalnych odwołującego się. IPN wykonał zobowiązanie dnia 7 marca 2018 r. Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zawiesił postępowanie w związku z pytaniem prawnym skierowanym do Trybunału Konstytucyjnego w innej sprawie.
Dnia 9 kwietnia 2019 r. do Sądu Apelacyjnego w Warszawie wpłynęła skarga na przewlekłość postępowania. Odwołujący się złożył skargę w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2016 r., poz. 2103). Sąd Apelacyjny w Warszawie wskazał, że ocena prawidłowości i terminowości postępowania toczącego się przed sądem dotyczy czasu od wpływu sprawy do wydania prawomocnego orzeczenia. Przesłanką skuteczności skargi na przewlekłość postępowania jest trwanie postępowania w sprawie dłużej niż jest to konieczne do wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych sprawy. Ocenie podlega terminowość i prawidłowość podjętych przez sąd czynności w celu wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie. Dokonując tej oceny, uwzględnia się łączny dotychczasowy stan postępowania od jego wszczęcia do chwili rozpoznania skargi, charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla stron.
Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził, że kolejne czynności w sprawie, licząc od daty wpływu sprawy do Sądu, czyli od 28 sierpnia 2017 r. do dnia wpływu skargi tj. 4 kwietnia 2019 r. były podejmowane systematycznie i w odstępach czasu uzasadnionych rodzajem przeprowadzonych czynności. Podczas zawieszenia postępowania z przyczyn określonych w art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. sąd nie podejmuje żadnych czynności, a nawet nie ma obowiązku podejmowania w okresie trwania zawieszenia postępowania czynności w celu nadania sprawie dalszego biegu.
Sąd Apelacyjny w Warszawie stanął na stanowisku, że sąd powszechny wobec treści art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej ma wprawdzie kompetencje do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia na podstawie ustawy zasadniczej, bez kierowania pytań do Trybunału Konstytucyjnego, jednak może to mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy Sąd rozpoznający sprawę nie ma wątpliwości co do niezgodności danego przepisu z Konstytucją, a sprzeczność ma charakter rzeczywisty. Jak wskazuje na to treść pytanie prawnego wystosowanego przez Sąd Okręgowy w sprawie XIII 1U 326/18 do Trybunału Konstytucyjnego, wątpliwości ze stosowaniem ustawy zaopatrzeniowej w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą z dnia 16 grudnia 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 2270), wymaga rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie decyzja Sądu Okręgowego w Warszawie dotycząca zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. jest trafna.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie odwołania od decyzji Dyrektora ZER MSWiA nie podlegają ocenie pod kątem przesłanek określonych w art. 33 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, a jedynie w oparciu o znowelizowane przepisy tej ustawy. Dlatego też ocena, czy odwołania skarżącego są uzasadnione może zostać dokonana wyłącznie na podstawie art. 15c, art. 22a ustawy zaopatrzeniowej w brzmieniu wprowadzonym ustawą nowelizującą z 16 grudnia 2016 r.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2019 r. (sygn. akt III S 27/19)